Dlaczego THC jest psychoaktywne a CBD nie? Jak to możliwe, że jeden kannabinoid potrafi tak głęboko wpłynąć na nasz mózg, podczas gdy drugi pozornie nie robi tego wcale?
Kiedy mówimy o marihuanie i psychoaktywności, mamy do czynienia wyłącznie z receptorami CB1, które koncentrują się w mózgu i ośrodkowym układzie nerwowym. Różnica między CBD a THC sprowadza się do podstawowej różnicy w jaki sposób każdy z nich oddziałuje na receptory kannabinoidowe (CB1). THC wiąże się dobrze z receptorami kannabinoidowymi CB1. CBD ma niskie powinowactwo wiązania z receptorami CB1. W tym momencie te dwa kannabinoidy się rozchodzą.
THC częściowo naśladuje naturalnie produkowany neuroprzekaźnik zwany anandamid, zwany „cząsteczką szczęścia”. Anandamid jest endokannabinoidem, który aktywuje receptory CB1. Badania na zwierzętach pokazują, że anandamid może zwiększać apetyt oraz przyjemność związaną z konsumpcją żywności, oraz jest prawdopodobnie odpowiedzialny za niektóre uczucia będące efektem ćwiczeń (na przykład „haj biegacza”). Anandamid odgrywa również ważną rolę w aspekcie pamięci, motywacji, bólu. THC jest „kluczem” który bardzo przypomina anandamid i aktywuje receptory CB1, co pozwala produkowanie tych samych radosnych uczuć.
CBD, w przeciwieństwie, nie dopasowuje się dobrze z receptorami CB1. CBD jest sklasyfikowane jako antagonista receptora CB1. Oznacza to, że nie działa on bezpośrednio aktywując lub hamując receptory CB1 – a raczej działa w celu stłumienia aktywowania ich w jakikolwiek sposób. Innymi słowy, podczas spożywania THC i CBD, THC bezpośrednio pobudza receptory CB1, zaś CBD działa jako pewnego rodzaju modulacja wpływu THC.
CBD przeciwdziała efektom THC w stosunku do receptora CB1, co wycisza psychoaktywne efekt THC.
