Mimo, że prawdopodobnie znasz podgatunki marihuany sativa i indica, czy wiesz, że istnieje jeszcze jeden istotny zwany ruderalis?
Cannabis Ruderalis, stosunkowo powszechny trzeci członek rodziny cannabis, zwykle rośnie dziko w regionach, w których niegdyś kwitła konopia.
Podgatunek ten jest najbardziej rozpowszechniony w częściach Rosji oraz Azji, gdzie panuje chłodny, zimowy klimat, gdzie roślina przystosowała się do przetrwania przy różnej ilości światła. Bazowe słowo „ruderal” odnosi się do roślin, które jako pierwsze rosną na obszarach, które zostały naruszone, czy to w wyniku człowieka, czy klęsk żywiołowych, takich jak trzęsienia ziemi czy powodzie itd. Łacińskie pochodzenie terminu „ruderal” wywodzi się od słowa rudus, które oznacza gruz, rumowisko (wyobraź sobie małe chwasty, które wyskakują pomiędzy szczelinami na podjeździe).
Gatunek marihuany ruderalis zaczął rosnąć na obszarach, które wcześniej były wykorzystywane do uprawy konopi, dostosowując się do punktu, w którym były samowystarczalne oraz były w stanie kwitnąć automatycznie, co stanowi różnicę od jej rodzeństwa indica i sativa.
Przez wiele pokoleń hodowcy próbowali krzyżować swoje rośliny indica i sativa z roślinami ruderalis, w nadziei na poznanie cech automatycznego kwitnienia dziko rosnącej rośliny. Podczas gdy rośliny indica i sativa zaczynają kwitnąć oraz wytwarzają pąki na podstawie fotoperiodu lub ilości światła, które dostarczają codziennie, podgatunek ruderalis zwykle kwitnie między 21 a 30 dniem po posadzeniu, niezależnie od ekspozycji na światło. Spójność oraz samowystarczalność odmian ruderalis jest nieoceniona, szczególnie wśród hodowców na dużą skalę. Dzięki uprawom kwitnącym automatycznie, rolnicy potrzebują znacznie mniej zasobów, aby uzyskać ten sam produkt końcowy. Problemem, z którym najczęściej spotykają się krzyżówki ruderalis jest degradacja THC, ponieważ w tej odmianie cannabis brakuje psychoaktywnego składnika.
Odmiana ruderalis ma również bardzo przewidywalny cykl życia, który wynosi zaledwie dziesięć tygodni, niezależnie od ekspozycji na światło. Nasiona ruderalis są niezwykle odporne, potrafią przetrwać w zamarzniętej ziemi przez lata, czekając na optymalny czas do wzrostu. Po pozostawieniu do samodzielnego wzrostu, rośliny odmiany ruderalis są znacznie mniejsze niż rośliny indica czy sativa. Rośliny są źdźbłowe i grube, a ich liście posiadają pełne, szorstkie, nieregularne wzór. Podczas gdy typowe rośliny marihuany mają ciemniejszy odcień zieleni i fioletu, ruderalis wydaje się być jaśniejszy w odcieniu, delikatnie zielony.
Chociaż sam wariant ruderalis nie może pochwalić się dużą zawartością psychoaktywnego składnika marihuany, ma on tendencję do obfitowania w CBD, co czyni go bardzo atrakcyjnym dla hodowców uprawiających cannabis w celach medycznych.
Przewidywalny harmonogram wzrostu tego podgatunku oraz właściwości medyczne sprawiają, że ruderalis jest cennym towarem w dzisiejszym krajobrazie uprawy cannabis. W miarę jak coraz więcej ludzi zaczyna uprawiać marihuanę w domu, oraz zmienia się jej status prawny, wiele osób włącza te geny do swoich hybryd.
Dzięki cechom automatycznego kwitnienia, osoby, które pracują na co dzień lub niekoniecznie potrafią dbać o swoje rośliny w sposób, jakiego wymagają odmiany sativa i indica, mogą hodować marihuanę w postaci odmian ruderalis.
